😍 Werp een munt op online — Kop of munt (ja of nee)

zonecoinflipper

Patience
Mahjong
Snake
Mijnenveger
2048

Nederlands
- Azərbaycan dili
- Bahasa Indonesia
- Bahasa Melayu
- Català
- Dansk
- Deutsch
- Eesti
- English
- Español
- Ελληνικά
- Filipino
- Français
- Hrvatski
- Italiano
- Latviešu
- Lietuvių
- Magyar
- Nederlands
- Norsk
- Polski
- Português
- Română
- Shqip
- Slovenčina
- Slovenščina
- Srpski
- Suomi
- Svenska
- Tiếng Việt
- Türkçe
- Čeština
- Български
- Македонски
- Русский
- Українська
- العربية
- فارسی
- বাংলা
- עברית
- اردو
- हिन्दी
- ภาษาไทย
- ქართული
- 简体中文
- 繁體中文
- 日本語
- 한국어

Instellingen
Draai aan het rad

Informatie
Munt flip-simulator
Het opgooien van een munt is een van de meest gebruikelijke manieren waarop mensen hun toevlucht nemen als ze een geschil moeten oplossen of gewoon een keuze moeten maken voor een bepaalde oplossing.
De essentie van de methode ligt in het feit dat de munt in de regel twee verschillende kanten heeft en het opgooiproces eindigt met de munt die op een van hen terechtkomt. De deelnemer aan het dispuut, die voorspelde welke kant van de munt na het vallen bovenaan zal liggen, wordt de winnaar.
Geschiedenis van het opgooien van munten
Dankzij het onderzoek van historici werd bekend dat het opgooien van munten al in het oude Rome werd beoefend. De inwoners van het Romeinse rijk speelden een spel waarvan de naam Navia aut caput uit het Latijn is vertaald als "Schip of Hoofd". De essentie van het spel was om de winnaar te identificeren, die raadde op welke kant de opgegooide munt zou vallen: de keerzijde, versierd met de afbeelding van een schip, of de voorzijde, waarop het hoofd van de keizer pronkte.
Maar wat bleek, de oude Grieken waren ook dol op een soortgelijk spel. Het verschil was dat in Hellas in plaats van munten schelpen werden gegooid, waarvan een van de zijkanten was ingesmeerd met hars. Het spel heette Ostra Kinda en de zijkanten van de schaal werden geassocieerd met een van de tijden van de dag - dag of nacht (in het Grieks - nux kai hemera).
Later werd het spel, bekend bij de inwoners van het oude Griekenland, overgenomen door de Britten. Eeuwenlang was in Engeland een spel genaamd Cross and pile populair, waarbij een munt de lucht in vloog nadat hij deze met de rand van een andere munt had geraakt. De deelnemers keken naar het proces en probeerden te raden welke kant van de medaille bovenaan zou komen te staan.
Eeuwenlang was er in het VK veel vraag naar een spel genaamd Cross and pile. Het principe van het spel was hetzelfde: de ene munt werd met de rand tegen de andere geslagen, de eerste sprong in de lucht en de speler raadde aan welke kant hij zou landen. Aan één kant van de munt werd een kruis geslagen (vandaar de naam van het spel). Interesse in het opgooien van een munt verdwijnt ook niet in het moderne Groot-Brittannië - de mechanica van het spel is ongewijzigd gebleven, alleen de naam is veranderd. Over het algemeen hebben mensen uit verschillende delen van de wereld er een regel van gemaakt om dit beroep een naam te geven in overeenstemming met wat op de munten is afgebeeld. Dus tegenwoordig noemen de Britten het spel Heads or tails, letterlijk - de kop of staart, die wordt geassocieerd met de afbeelding op de achterkant van de Engelse tienpence-munt van een heraldische leeuw die zijn voorpoot en staart opheft.
Dit principe blijft onveranderd in het populaire Russische spel Orlyanka, oftewel adelaar en staarten. Deze naam van het spel in Rusland verscheen vanwege de adelaar afgebeeld op de voorzijde van de munt. Wat betreft de term "staarten", het is gebruikelijk dat Russen dit woord gebruiken om te verwijzen naar de zijde van de munt met de aanduiding van de denominatie.
Het opgooien van een munt heeft ook Australië bereikt, dat is afgesloten van de rest van de landen, hoewel ze hier een regel hebben gemaakt om niet één, maar twee halve stuivers op te werpen.
Interessante feiten
Het opgooien van een munt is zo gewoon geworden dat u een aanzienlijk aantal interessante feiten kunt vinden die verband houden met deze actie.
De burgemeestersverkiezing in de Filippijnse stad San Teodoro (Mindoro Oriental) liep vast na een tweede ronde waarin beide kandidaten een gelijk percentage van de stemmen wonnen. Om een definitief besluit te nemen over de benoeming van het hoofd van de gemeente, werd besloten een muntje op te werpen. Het meest interessante is dat de resultaten van de verkiezingen zowel door de deelnemers zelf als door de kiezers van San Teodoro als eerlijk en legaal werden erkend.
Wie graag een beslissing neemt door een munt op te gooien, heeft zijn eigen feestdag. Het wordt gevierd op 8 februari, en dat is precies wat het heet - Coin Toss Day. De mensen die deze feestdag hebben uitgevonden, geloven dat het opgooien van een munt meer is dan alleen amusement. Ze hebben vertrouwen in de onmiskenbare noodlottigheid van dit ritueel.
In de Canadese stad Toronto was er een zaak waarbij de kant van de munt besliste welke organisatie een aanbesteding zou winnen om een lijn te schilderen op 1.605 kilometer stadsstraten.
Het lot van de uitzending van de finale van de Australian Football League in 2007 was vooraf bepaald en hing af van welke kant van de medaille viel. Bij het geschil waren twee eeuwige concurrenten betrokken: de tv-zenders Seven en Ten. "Tien" gewonnen!
Lokale en nationale verkiezingen in het Verenigd Koninkrijk maken besluitvormingsmethoden mogelijk, zoals het trekken van een rietje, het trekken van de hoogste kaart van de stapel of het traditioneel opgooien van een munt in het geval van een gelijkspel.
Er is een verwaarloosbare kans dat een munt op de rand belandt nadat deze is gevallen. Het is zeer schaars (1 kans op 6000), maar theoretisch is dit mogelijk.
In de loop der jaren is het opgooien van een munt veranderd van een eenvoudig amusement in de meest betrouwbare en onpartijdige manier om een beslissing te nemen. Dit is te wijten aan het feit dat correct gooien, onder bepaalde controle, vervalsingen vrijwel elimineert en een echt onafhankelijk resultaat geeft.
Help
Hoe speel je muntje gooien
Het mechanisme voor het opgooien van munten is heel eenvoudig. De meest gebruikelijke is de traditionele manier: een munt wordt omhoog gegooid en maakt meerdere rotaties in de ruimte. Dan valt de munt op de grond of wordt opgevangen door de persoon die hem gooide en valt op de rug van de hand met een demonstratie van het resultaat. Wiens belang wordt vertegenwoordigd door de voorzijde en wiens belang wordt vertegenwoordigd door de keerzijde, wordt direct voor de toss zelf besproken.
Voorbeelden van muntworp
Het toepassingsgebied van dit proces kent geen grenzen, maar meestal komen we in de volgende situaties een toss tegen.
Spellen
Oudgrieks Ostra Kinda, Romeins Navia aut caput, Russisch "Orlyanka" en Brits Kop of munt - al deze spellen hebben een gemeenschappelijk principe en verschillen in kleine nuances. Maar de essentie van het spel verandert hierdoor niet: de speler raadt de kant van de munt die bovenop zal liggen nadat deze gevallen is, of vergist zich.
Inzetten
Wanneer geldelijke rente wordt toegevoegd aan de spelrente, verandert het opgooien van een munt in een typisch kansspel, waarbij het resultaat de speler financiële verrijking of verlies van geld kan opleveren.
Een voorbeeld van zo'n upgrade is het Australische spel Two-up (Swy). De essentie ligt in het feit dat de deelnemers aan het spel en de kijkers wedden op bepaalde combinaties. Vervolgens neemt de speler een bord met munten die in tegenovergestelde posities liggen en gooit ze omhoog totdat hij bereikt dat beide munten op het bord vallen met "adelaars" omhoog. Als het resultaat van het opgooien twee "staarten" is, geeft de speler het bord aan de volgende speler. De acties van de spelers, hun naleving van de regels en andere attributen van het spel worden gecontroleerd door een speciaal aangestelde arbiter.
Betten
Mensen hebben de neiging om ruzie te maken en weddenschappen af te sluiten. Een van de instrumenten voor dergelijke acties is vaak het opgooien van munten - de gemakkelijkste en meest objectieve manier om bijna elk geschil in der minne op te lossen.
Veel
Bij veel sporten, met name wedstrijdsporten, is het nodig om te bepalen welk team aan de wedstrijd begint. Om dit probleem op te lossen, gebruiken ze de eenvoudigste en meest beproefde methode: loten gooien, dat wil zeggen, een munt opgooien. Elk team krijgt een kant toegewezen, in het geval dat het het recht krijgt om het spel als eerste te starten.
Het is opmerkelijk dat een succesvolle landing van een munt de kans dat een team het spel wint aanzienlijk kan vergroten.
Emotionele analyse
De bekende Oostenrijkse psychoanalyticus Sigmund Freud suggereerde dat de grotere betekenis van een toss niet in het resultaat zelf zit, maar in het beoordelen van hoe we erover denken.
Freud voerde aan dat we niet blindelings moeten volgen waar de munt ons naar wees, maar dat het belangrijk is om aandacht te besteden aan de emoties die in ons opkwamen toen we de uitslag kregen. Hebben we vreugde ervaren? Gefrustreerd voelen? Dit stelt ons in staat om onze ware houding ten opzichte van het onderwerp van het geschil te beoordelen. Een dergelijke analyse helpt een persoon om de enige juiste beslissing te nemen zonder de verplichting om het resultaat van een toss te volgen.
Voorbeelden uit het echte leven
Er zijn gevallen waarin een toss niet alleen een lokale gebeurtenis beïnvloedde, maar ook de daaropvolgende loop van de geschiedenis bepaalde.
Eerste vlucht
De beroemde vliegeniersbroers Wilber en Orville Wright bepaalden met een muntje wie van hen als eerste de lucht in zou gaan in het door hen ontworpen vliegtuig. Het geluk bij het opgooien was aan de kant van Wilber Wright, maar het gebeurde zo dat zijn vlucht op 14 december 1903 mislukte - de piloot stortte neer in een zandbank.
Het toestel werd gerepareerd en drie dagen later profiteerde de tweede broer, Orville Wright, van zijn poging. Deze keer vond de vlucht plaats, en 17 december 1903 was de dag waarop een man voor het eerst de lucht in ging in een vliegtuig.
De geboorte van de naam van de stad Portland
Het lot van de naam van de stad Portland in Oregon werd eigenlijk bepaald door de munt. Zo bepaalden de in New England geboren Asa Lovejoy en Francis Pettigrove het recht om een naam te bedenken voor een perceel van 640 hectare. Twee van de drie worpen hadden geluk voor Francis, die besloot de toekomstige stad te vernoemen naar zijn geboorteplaats, het gelijknamige Portland, Maine.
Het is opmerkelijk dat de koperen munt, geslagen in 1835, die een mijlpaal werd voor Portland, nog steeds wordt bewaard in het Oregon Historical Museum en de symbolische naam draagt van de Portland Penny.
Ieder van ons kan ervoor zorgen dat het opgooien van munten stevig verankerd is in de cultuur van bijna elke natie van onze beschaving. Misschien heeft bijna elke persoon die op onze planeet leeft ooit een beslissing genomen, vertrouwend op de wil van een in de lucht gegooide munt.
Contact
Privacy

zonefirefly