Rzut monetą

Rzut monetą to jeden z najczęstszych sposobów, z których ludzie korzystają, gdy muszą rozwiązać spór lub po prostu dokonać wyboru na korzyść konkretnego rozwiązania.

Istota metody polega na tym, że moneta z reguły ma dwie różne strony, a proces rzucania kończy się wylądowaniem monety na jednej z nich. Zwycięzcą zostanie uczestnik sporu, który przewidział, która strona monety znajdzie się na wierzchu po jej upadku.

Historia rzutu monetą

Dzięki badaniom historyków okazało się, że rzucanie monetą było praktykowane już w starożytnym Rzymie. Mieszkańcy Cesarstwa Rzymskiego grali w grę, której nazwa Navia aut caput jest tłumaczona z łaciny jako „Statek lub Głowa”. Istotą gry było wyłonienie zwycięzcy, który odgadywał, po której stronie wyląduje rzucona moneta: rewers ozdobiony wizerunkiem statku lub awers, na którym obnosiła się głowa cesarza.

Ale jak się okazało, starożytni Grecy też uwielbiali podobną grę. Różnica polegała na tym, że zamiast monet w Hellas rzucano muszle, których jeden z boków był wysmarowany żywicą. Gra nazywała się Ostra Kinda, a boki muszli kojarzyły się z jedną z pór dnia – dnia lub nocy (po grecku – nux kai hemera).

Później grę znaną mieszkańcom starożytnej Grecji przyjęli Brytyjczycy. Przez wiele stuleci w Anglii popularna była gra zwana krzyżem i stosem, w której moneta leciała w powietrze po uderzeniu w nią krawędzią innej monety. Uczestnicy obserwowali proces, próbując odgadnąć, która strona medalu będzie na górze.

Przez stulecia w Wielkiej Brytanii gra o nazwie Krzyż i pal była bardzo popularna. Zasada gry była taka sama: jedną monetę uderzano krawędzią o drugą, pierwsza wyskakiwała w powietrze, a gracz odgadywał, po której stronie wyląduje. Po jednej stronie monety wybito krzyż (stąd nazwa gry). Zainteresowanie rzucaniem monetą nie słabnie również we współczesnej Wielkiej Brytanii – mechanika gry pozostała niezmieniona, zmieniła się jedynie nazwa. Ogólnie rzecz biorąc, ludzie z różnych części świata przyjęli zasadę nazywania tego zawodu zgodnie z tym, co jest przedstawione na monetach. Tak więc dzisiaj Brytyjczycy nazywają tę grę orzeł lub reszka, dosłownie - głowa lub ogon, co kojarzy się z wizerunkiem na rewersie angielskiej monety dziesięciopensowej heraldycznego lwa, unoszącego przednią łapę i ogon.

Ta zasada pozostaje niezmieniona w popularnej rosyjskiej grze Orlyanka, czyli Eagle and Tails. Ta nazwa gry w Rosji pojawiła się ze względu na orła przedstawionego na awersie monety. Jeśli chodzi o termin „reszki”, Rosjanie zwyczajowo używają tego słowa w odniesieniu do strony monety z oznaczeniem jej nominału.

Rzut monetą dotarł także do odciętej od reszty krajów Australii, choć tutaj przyjęto zasadę rzucania nie jedną, a dwiema monetami półpensowymi.

Ciekawe fakty

Rzut monetą stał się tak powszechny, że można znaleźć wiele interesujących faktów związanych z tą czynnością.

Wybory burmistrza filipińskiego miasta San Teodoro (Mindoro Oriental) utknęły w martwym punkcie po drugiej turze, w której obaj kandydaci zdobyli równy procent głosów. Aby podjąć ostateczną decyzję w sprawie powołania wójta gminy, postanowiono rzucić monetą. Najciekawsze jest to, że wyniki wyborów zostały uznane za uczciwe i legalne zarówno przez samych uczestników, jak i wyborców San Teodoro.
Ci, którzy lubią podejmować decyzje rzucając monetą, mają swoje własne wakacje. Obchodzony jest 8 lutego i tak właśnie się nazywa – Dzień Rzutu Monetą. Ludzie, którzy wymyślili to święto, wierzą, że rzucanie monetą to coś więcej niż rozrywka. Są przekonani o niezaprzeczalnym losie tego rytuału.
W kanadyjskim mieście Toronto miał miejsce przypadek, w którym strona medalu zadecydowała, która organizacja wygra przetarg na namalowanie linii na 1605 kilometrach ulic miasta.
Losy transmisji finału Australian Football League w 2007 roku były przesądzone z góry i zależały od tego, która strona medalu wypadła. Spór dotyczył dwóch odwiecznych konkurentów - kanałów telewizyjnych Seven i Ten. „Dziesięć” wygrało!
Wybory lokalne i krajowe w Zjednoczonym Królestwie umożliwiają podejmowanie decyzji przy użyciu takich metod, jak ciągnięcie słomki, dobieranie najwyższej karty z talii lub tradycyjny rzut monetą w przypadku remisu.
Istnieje znikoma szansa, że moneta wyląduje na krawędzi po upuszczeniu. Jest to bardzo skąpe (1 szansa na 6000), ale teoretycznie jest to możliwe.

Przez lata swojego istnienia rzut monetą zmienił się z prostej rozrywki w najbardziej niezawodny i bezstronny sposób podejmowania decyzji. Wynika to z faktu, że przy pewnej kontroli prawidłowe rzuty praktycznie eliminują fałszerstwa i dają naprawdę niezależny wynik.

Mechanika rzutu monetą jest bardzo prosta. Najpopularniejszy jest tradycyjny sposób: rzuca się monetą, wykonując wielokrotne obroty w przestrzeni. Następnie moneta albo spada na ziemię, albo zostaje złapana przez osobę, która ją rzuciła i spada na grzbiet dłoni z demonstracją wyniku. Czyj interes jest reprezentowany przez awers, a czyj interes jest reprezentowany przez rewers, jest omawiany bezpośrednio przed samym rzutem.

Przykłady rzutu monetą

Zakres zastosowania tego procesu nie ma granic, ale najczęściej spotykamy się z rzutem monetą w następujących sytuacjach.

Gry

Starożytna grecka Ostra Kinda, rzymska Navia aut caput, rosyjska „Orlyanka” i brytyjska orzeł lub reszka – wszystkie te gry mają wspólną zasadę i różnią się drobnymi niuansami. Ale istota gry nie zmienia się od tego: gracz albo odgaduje stronę monety, która znajdzie się na wierzchu po jej upadku, albo się myli.

Stawki

Gdy do gry dodamy odsetki pieniężne, proces rzucania monetą zamienia się w typową grę losową, w której wynik może przynieść graczowi wzbogacenie finansowe lub utratę pieniędzy.

Jednym z przykładów takiego uaktualnienia jest australijska gra Two-up (Swy). Jej istota polega na tym, że uczestnicy gry i jej widzowie obstawiają określone kombinacje. Następnie gracz bierze planszę z monetami leżącymi na przeciwległych pozycjach, po czym podrzuca je tak długo, aż obie monety spadną na planszę „orłami” do góry. Jeśli wynikiem rzutu są dwie „reszki”, wówczas gracz przekazuje planszę następnemu graczowi. Działania graczy, przestrzeganie przez nich zasad i inne atrybuty gry są kontrolowane przez specjalnie powołanego arbitra.

Zakłady

Ludzie często się kłócą i robią zakłady. Jednym z narzędzi do takich działań jest często rzut monetą – najłatwiejszy i najbardziej obiektywny sposób na polubowne rozwiązanie niemal każdego sporu.

Dużo

W wielu dyscyplinach sportowych, w szczególności w grach komputerowych, istnieje potrzeba określenia, która drużyna rozpocznie mecz. Aby rozwiązać ten problem, używają najprostszej i najbardziej sprawdzonej metody - rzucają losami, czyli rzucają monetą. Każdej drużynie przydzielana jest strona, w przypadku której ma prawo rozpocząć grę jako pierwsza.

Warto zauważyć, że udane wyrzucenie monety może znacznie zwiększyć szanse na wygraną drużyny.

Analiza emocjonalna

Znany austriacki psychoanalityk Zygmunt Freud zasugerował, że większe znaczenie rzutu monetą nie leży w samym wyniku, ale w ocenie, jak się z tym czujemy.

Freud przekonywał, że nie powinniśmy ślepo podążać za tym, na co wskazuje nam moneta, ale ważne jest, aby zwrócić uwagę na emocje, jakie się w nas pojawiły, gdy otrzymaliśmy wynik. Czy doświadczyliśmy radości? Czuć się sfrustrowanym? Pozwala to ocenić nasz prawdziwy stosunek do przedmiotu sporu. Taka analiza pomaga podjąć jedyną słuszną decyzję bez konieczności podążania za wynikiem rzutu monetą.

Przykłady z życia wzięte

Zdarzają się przypadki, gdy rzut monetą nie tylko wpłynął na lokalne wydarzenie, ale także zdeterminował dalszy bieg historii.

Pierwszy lot

Słynni lotnicy, bracia Wilber i Orville Wright, użyli monety, aby zdecydować, który z nich jako pierwszy wzniesie się w powietrze zaprojektowanym przez siebie samolotem. Szczęście w rzucie monetą było po stronie Wilbera Wrighta, ale tak się złożyło, że jego lot 14 grudnia 1903 roku zakończył się fiaskiem – pilot rozbił się o mieliznę.

Samolot został naprawiony, a trzy dni później drugi brat, Orville Wright, wykorzystał jego próbę. Tym razem lot miał miejsce, a 17 grudnia 1903 roku był dniem, w którym człowiek po raz pierwszy wzbił się w powietrze samolotem.

Narodziny nazwy miasta Portland

O losie nazwy miasta Portland w stanie Oregon tak naprawdę zadecydowała moneta. W ten sposób tubylcy z Nowej Anglii, Asa Lovejoy i Francis Pettigrove, ustalili prawo do wymyślenia nazwy dla działki o powierzchni 640 akrów. Dwa z trzech rzutów okazały się szczęśliwe dla Francisa, który postanowił nazwać przyszłe miasto imieniem swojego rodzinnego miasta, tytułowego Portland w stanie Maine.

Warto zauważyć, że miedziana moneta wybita w 1835 r., która stała się symbolem Portland, nadal jest przechowywana w Muzeum Historycznym w Oregonie i nosi symboliczną nazwę Portland Penny.

Każdy z nas może zadbać o to, aby rzucanie monetą było mocno zakorzenione w kulturze niemal każdego narodu naszej cywilizacji. Być może prawie każda osoba mieszkająca na naszej planecie kiedykolwiek podjęła decyzję, opierając się na woli monety rzuconej w powietrze.

{$ subpageListHide ? ('Show' | translate) : ('Hide' | translate) $}